Kwas foliowy w ciąży

ciąża

Prawidłowa podaż kwasu foliowego jest bardzo istotna u kobiet, które albo starają się o dziecko, albo są już w ciąży. Jak już wcześniej wspomniano, niedobór kwasu foliowego może spowodować zaburzenia rozwoju układu nerwowego u dziecka, co w następstwie może prowadzić do rozszczepu kręgosłupa, przepukliny mózgu i rdzenia kręgowego oraz bezmózgowia.

Dlatego też należy na długo przed podjęciem decyzji o ciąży zacząć przyjmować odpowiednią ilość kwasu foliowego. Zaleca się, na trzy miesiące przed poczęciem, przyjmowanie 0,4 mg tej witaminy i stosowanie jej do końca ciąży. Zażywanie 0,4 mg dziennie kwasu foliowego może zmniejszyć ryzyko wystąpienia wad cewy nerwowej nawet do 70%. Jednak ze względu na duży odsetek ciąż nieplanowanych zaleca się, aby wszystkie kobiety w wieku rozrodczym przyjmowały kwas foliowy w podanej dawce. Z reguły o ciąży kobieta dowiaduje się między czwartym a szóstym tygodniem, wtedy, kiedy mózg i rdzeń zarodka jest już uformowany. Natomiast u kobiet, które urodziły już jedno dziecko z wadą cewy nerwowej, zaleca się przyjmowanie dawki 4 mg witaminy B9 na dobę. Kwas foliowy w tabletkach cechuje się większą przyswajalnością niż ten pochodzący bezpośrednio z pożywienia. Ponadto długotrwałe przechowywanie i gotowanie warzyw niszczy kwas foliowy, a foliany pochodzące z pożywienia mają tylko 50-procentową przyswajalność (te pochodzące z preparatów witaminowych – 100-procentową).

Kwas foliowy nie tylko zapobiega wadom cewy nerwowej u płodu, ale również zmniejsza częstość występowania rozszczepów wargi i podniebienia oraz wad wrodzonych serca.

Najnowsze badania dowodzą, że preparaty z witaminą B9 mogą również obniżać ryzyko przedwczesnych porodów o 50-70%, jeżeli będą zażywane rok przed planowaną ciążą. Wyniki badań, którymi kierował dr Radek Bukowski z medycznej filii Uniwersytetu Stanu Teksas w Galveston, są niezwykle ważne (zostały ogłoszone na łamach pisma "PLoS Medicine"). Dzieci urodzone prze 28 tygodniem ciąży są szczególnie narażone na powikłania zdrowotne, takie jak porażenie mózgowe, opóźnienie w rozwoju umysłowym, przewlekłe choroby płuc czy problemy ze wzrokiem.